Otizm tanısı sıklıkla belirtiler başladıktan yıllar sonra konulmaktadır.Tanı ölçütlerinin doğası,tanı araçlarının azlığı,bireye tanı koyma ve etiketleme kaygısı ile ailenin çekinceleri gibi nedenler geç tanı konulmasına ve müdahalenin de gecikmesine yol açmaktadır.Günümüzde otizm tanısı ortalama üç yaş civarında konulmaktadır. Erken ,yoğun ve çocuğa uygun amaç ve programlarla uygulanan kaliteli özel eğitim ile birlikte çocuğun varolan kapasitesini daha iyi kullanabildiği,problem davranışlarının en aza indirilebildiği ve yaşıtları düzeyinde gelişim özelliklerini yakalayabildiği görülebilmektedir.Bu nedenle erken farkındalık ve belirtilere karşı duyarsız kalmamak çocuk ve aile için büyük önem taşımaktadır.
Belirtilerin yoğunluğu her çocukta farklı olmakla birlikte çocuğunuzda aşağıdaki belirtilerin hepsini veya birkaçını gözlemliyorsanız belirtilere karşı duyarsız kalmamalı ve bir çocuk nöroloğu veya çocuk psikiyatrisine başvurduktan sonra özel eğitime başlamalısınız.